Japanse vlogs: wat fascinerend!

Cartoon dame op bankje

Laten we voorop stellen dat ik eigenlijk niet van vlogs hou: mensen die maar een beetje tegen de camera praten over hun dag, of spulletjes die ze willen kopen, of eh, nou: weet ik het. Maar omdat ik op zoek was naar bento-box recepten kwam ik ineens Japanse vlogs tegen. Het algoritme van YouTube merkte dat ik videos uit Japan bekeek en de vlogs volgde al snel. En waarom vind ik die nou wel leuk?

Het is een iets andere wereld

Japan ligt natuurlijk bijna aan de andere kant van de wereld. Maar er moet iets zijn in de Japanse vlogs wat herkenbaar is. Op de basisschool hadden we drie Japanse klasgenootjes, die elke dag een mooie lunchdoos meenamen. Dat was wel wat anders dan de bammetjes met hagelslag die mijn vader mij meegaf. De doosjes zaten in een soort kleurrijke theedoek verpakt en de inhoud was … alles behalve bammetjes! Ik ruilde wel eens een bammetje, maar ik wist ook dat ik mijn vader natuurlijk nooit zo ver zou krijgen dat ik gezellige verrassingsdoosjes voor de lunch zou meenemen. Maar ik begon mijn eigen lunch wel steeds meer uit te breiden naarmate ik ouder werd.

De eerste videos die ik tegenkwam waren onder andere van Imamu room. Haar bento boxen waren voor haar man en ze zagen er ontzettend leuk uit. De videos waren kort en overzichtelijk. Ik heb er veel ideeën uit gehaald. Niet dat ik elke ochtend in de keuken sta te koken voor mijn lunch, maar als ik nu bijvoorbeeld broccoli kook, dan laat ik een stronkje of twee over om de volgende dag in mijn lunchdoos te doen. Vaak doe ik er kers-tomaatjes bij en dat staat al veel vrolijker dan alleen twee bruine boterhammen. Het is dan een beetje feest als je je lunchdoos openmaakt.

Japanse Vlogs van jonge vrouwen

Via de videos van bento boxen kwam ik ineens andere recepten tegen. En deze jonge vrouwen, die vaak alleen woonden in een klein een-kamer appartementje, legden ook een ander deel van hun leven vast. Een dag vrij van hun kantoorbaan. Of de ochtend- of avondroutine op een doordeweekse dag. Hun supermarktbezoekjes. En dat was best fascinerend om te zien. Vaak filmen ze hun gezicht bewust niet en er is geen oeverloos geklets tegen de camera. Met een rustig muziekje op de achtergrond zit je erbij terwijl ze hun doodnormale dag lijken te leven. Natuurlijk is het in scene gezet! Maar het voelt tenminste een beetje authentiek. Zie hieronder de dag van Nami, als ze een dagje vrij heeft.

Wat me opvalt is dat ze alleen woont en dan toch van elk moment iets bijzonders maakt voor zichzelf (of voor de camera, dat kan ook). Toen ik alleen woonde kwam ik ook wel om 7 of 8 uur in de avond thuis van mijn werk. Dan ging ik echt niet uitgebreid koken en dat leuk voor mezelf op schaaltjes serveren. Ik propte dan snel mijn eten naar binnen want ik wilde mijn tijd besteden aan bijvoorbeeld lezen of een film kijken. Maar nu denk ik dat het misschien best wel leuk was geweest als ik een avondje of twee het iets gezelliger had gemaakt voor mezelf. Ach, andere tijden toen. (Kijk eens even naar tijdmark 12:00min: ze heeft dan net een cake voor zichzelf gemaakt en gaat deze nog decoreren ook!)

Rabbit hole, maar dan een mooie

Ik heb een paar vlogs geselecteerd om te delen. De shopping trip naar Ikea is fascinerend, want het blijkt maar weer dat we allemaal hetzelfde willen bij Ikea en hetzelfde denken over Ikea. Je kunt er niet doorheen lopen zonder je wagentje vol te laden! In datzelfde filmpje maakt ze een saladeschaal van gesmolten kaas en verdorie: dat wil ik ook gaan doen. Zo zijn er veel kleine dingen die mij inspireren in deze filmpjes. Het is al zo ver dat ik een aantal ingredienten standaard in de kast of vriezer heb liggen, inclusief lotuswortel. En lotuswortel is dus echt heel erg lekker. Ik verwacht dat ik binnenkort ook weer nieuwe eetstokjes aanschaf. Inspiratie, maar ook … Hmm, wat is dat, als je mensen vaak iets ziet doen en dan denk je: dat wil ik ook? Ik heb dat niet zo vaak.

Zo ben ik dus in de Japanse vlogs terechtgekomen. Ik heb dus altijd al een lichte fascinatie gehad met Japan, sinds de bento-boxjes op de basisschool. In mijn woonplaats is ook een redelijke grote Japanse gemeenschap. We hebben hier een paar Japanse/Aziatische winkeltjes. Door de vlogs weet ik nu ook wat handig is om in huis te hebben én ik gebruik de magnetron nu vaker. En langzaamaan gebruiken we vaker ronde rijstkorrels (sushirijst). Ik heb zelfs een rijstlepel! En een onigiri-vorm! Soms schud ik mijn hoofd als ik weer iets uitprobeer, alleen omdat het in zo’n video is langsgekomen. Maar tegelijk heb ik het idee dat het mijn leven wel een beetje vrolijker maakt. En dat is nooit verkeerd.


2 reacties op “Japanse vlogs: wat fascinerend!”

    • En het is zo bijzonder omdat Japan best een dichtbevolkt land is waar de werkcultuur erg veeleisend is. Dus zo rustig als de filmpjes zijn, zal het leven daar ook echt niet zijn. Maar het is inderdaad wel fijn om te bekijken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *