Lockdown Light Diary #23

Kaarsen op tafel

Dinsdagavond beginnen we iets later aan het avondeten dan normaal, omdat mijn gozer nog wat werk op het laatst moet afmaken. Ik vind dat nu veel minder vervelend dan wanneer hij vanuit kantoor zegt dat het later wordt. Op een of andere manier heb ik er meer begrip voor als ik zie en hoor dat hij met z’n werk bezig is. Ik kan dan ook beter mijn eigen tijd indelen en werk nog even door aan een aantal aanpassingen voor mijn websites.

Woensdag in de ochtend ga ik naar het winkelcentrum, waar het heel rustig is. Nou is dat altijd al zo op woensdagochtenden. Het wordt pas in de middag druk, als de kids uit school zijn. Ik ben er met en specifiek doel en wil per se vers brood halen. Want dat is zo lekker. En toch zie ik overal die bordjes met ‘uitverkoop’. En ja, ik ‘scoor’ nog iets duurzaams ook! Onderweg terug zie ik nog zeker twee dingen die mijn aandacht trekken. Als ik er vannacht wakker van lig, dan ga ik morgen terug om ze alsnog aan te schaffen.

Bij de lunch mis ik ineens de rooie kater. We zoeken het hele huis door, trekken alle kasten open en kijken onder elke stoel. Maar de kat is nergens te vinden. Vreemd, want hij kan helemaal niet naar buiten. Nog één keer in de slaapkamer kijken: hij ligt opgerold onder het dekbed te slapen. Vandaar dat hij de rammelende snoepjesbakjes niet hoorde. De tuxedokat is ondertussen klaar met de winter en de kou en ze wil nu het balkon op. Waarbij ze klaagt dat het te koud is. Na 3 minuten wil ze alweer naar binnen. Het is natuurlijk mijn schuld dat het nog geen zomer is.

Donderdagochtend is het koud als Chi en ik ons rondje lopen. Ergens in mijn achterhoofd heb ik het idee om weer naar het winkelcentrum te gaan, maar ik heb genoeg te doen. Het lijkt me beter dat ik mijn tijd besteed aan andere dingen. Bij de lunch kijken we een aflevering van The Inbetweeners. Dat is een nu echt oude tv serie uit 2008 over vier puberale jongens. Maar het bljift leuk en herkenbaar. Het valt me nu ook op dat jongeren vandaag zo weinig een eigen stijl hebben. Iedereen ziet er hetzelfde uit. Maar ik geef toe: dat kan ook komen omdat ik nu een ouwe tante ben. Meh.

In de avond vergeet ik bijna deze post te plaatsen! We eten vanavond makkelijk: soep met brood. Even een rustige avond na een dag hard werken.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *