TV series die we nu kijken #1

Samen tv kijken op de bank

Ik deel nu al een poosje onze wekelijkse tv series, omdat ik bijna nooit een serie in één keer kijk. Wij kijken elke dag van de week een andere serie en daardoor zijn mijn ‘wat we samen kijken’ posts vaak hetzelfde. Ik denk dat het meer zin heeft om gewoon te delen welke nieuwe series we nu kijken. Nieuw voor ons, dan. Want ik kijk net zo lief een serie uit de jaren 90 als een serie die nu nog loopt. Hopelijk help ik je een beetje bij het vermijden van keuzestress door je een idee te geven van welke series we nu echt genieten.

Stargate: SG1

Het is er ingeslopen om vaker tussendoor een vaste serie te kijken. Dus soms bij de lunch, soms in de avond. Stargate is een serie die we al een aantal keren van voor naar achteren gezien hebben. De serie was afgeleid van de film met dezelfde naam, maar dan met andere acteurs en een iets andere invalshoek. De Stargate is een teleport-portaal dat door buitenaardse wezens gebruikt wordt om snel van planeet naar planeet te reizen. Eentje is er ontdekt in Egypte in de jaren 30 van de vorige eeuw. Na jaren onderzoek is men er achter hoe het werkt en de eerste groep mensen wordt er doorheen gestuurd. Dit team is SG1, bestaande uit een kolonel van de Amerikaanse luchtmacht, een luchtmacht-specialist op het gebied van astrofysica, een archeoloog/antropoloog en een voormalige bodyguard van de slechterikken.

Elke aflevering staat bijna op zichzelf, maar werkt wel door aan de volledige achtergrond van de verhalen. Het team gaat naar een planeet, komt vrienden of vijanden tegen, ontdekt misschien nieuwe technologie en lost een probleem op. Vaak een probleem waar ze zelf bijna voor verantwoordelijk zijn door hun onkunde. Maar goed. Het is vermakelijk. We hebben deze serie op dvd, maar kijken hem voor het gemak via Amazon Prime/het MGM channel.

Squid Game

Deze Koreaanse serie is terecht een hit, denk ik. Wel heel gewelddadig, maar de manier waarop het publiek het verhaal aangedragen krijgt is fantastisch. Elke aanname die je doet wordt soms een beetje en soms heel hard omgegooid. Onvoorspelbaar, dus. Dat maakt het heel fijn om te kijken (ondanks het geweld en de bakken met bloed). In sommige scenes maak je kennis met een personage die dan nog voor het einde van de aflevering aan hun einde komt. En ondanks dat je ze zo kort kent, ben je wel om het personage gaan geven. Ook als ze irritant zijn.

Squid Game is geen serie als je niet van wat duistere verhalen houdt. Vlindertjes en bloemen vind je niet in deze verhalen. Maar het zegt wel veel over de natuur van mensen als deze in overlevingsstand staan, zelfs als het een extreme en fictieve setting betreft. Deze serie is via Netflix te zien, als Netflix Original.

The Witcher

Ik ben best gek op science fiction, maar fantasy vind ik net zo leuk. The Witcher is gebaseerd op een boekenreeks, en ook op de PC game die daar op gebaseerd was. En omdat Henry Caville ook een nerdy fantasy fan is, kent hij zowel het spel als de boeken. (Ik zou hem alleen nooit mijn pc laten bouwen …) Je kunt zien dat hij geniet van zijn rol en dat is zo fijn om naar te kijken. De Witcher is een bovennatuurlijke man (of vrouw? Zoveel zijn er niet) die bovennatuurlijke monsters bevecht om mensen te redden. Geralt is zo’n witcher, die tijdens zijn reizen van alles meemaakt en uiteindelijk de zorg over een jong meisje in zijn handen krijgt geduwd. Daar heeft hij natuurlijk eigenlijk niet de skills voor. Maar hij neemt zijn rol serieus als vader.

Er zijn nu twee seizoenen te zien. Het eerste seizoen heeft een gimmick waardoor nieuwe kijkers misschien afhaken. Het is echt de bedoeling dat je alle afleveringen ziet voor je begrijpt hoe de vork in de steel zit. Volhouden dus. Deze serie is via Netflix te zien.

Bob’s Burgers

Dertig minuten series vinden we fijn. Fijn voor de lunch op werkdagen, fijn voor het halfuurtje voor de hond in de avond wordt uitgelaten. Bob’s Burgers is een animatieserie over Bob en zijn vrouw Linda, die een hamburgertent runnen bij een pier aan zee. Hun drie kinderen helpen mee als gratis hulp in het restaurant en zijn daar natuuurlijk te jong voor. Tina, de puberende tiener, is geobsedeerd door zombies en jongens, en paarden, of een combinatie van deze dingen. Louise. de jongste, is een keiharde tante die vooral voor haar eigen gewin ghaat. En Gene is het middelste kind, een jongen die nergens echt bijpast maar daar helemaal gelukkig mee is.

Bob’s Burgers is een typische soort humor. De meeste personages zijn absurd en Bob lijkt nog de meest normale van alle personages. Elke aflevering is een los verhaal, zoals het hoort in een sitcom. Daardoor is het prima om af en toe een aflevering te kijken. Hoewel, als je van bingewatching houdt, dan kan dat natuurlijk! Deze serie is te zien via Disney+.

The Yorkshire Ripper

Onze voorkeur voor documentaires ligt meestal op één lijn. Maar toch kiezen we om de beurt welke documentaire (serie) we kijken. Mijn keuze was laatst de serie over tirannen, mijn gozer – uit het Noorden van Engeland – koos de serie over een seriemoordenaar in Yorkshire, in het noorden van Engeland. Deze Ripper vermoorde vrouwen en meisjes en bleef de politie steeds een stap voor. Of was het meer dat de politie juist geen stappen maakte, maar vooral blunderde? Het is makkelijk om uit handen te blijven van de politie als ze gemakszuchtig steeds in de verkeerde hoek zoeken.

Haat tegen vrouwen is in het Verenigd Koninkrijk een hate-crime. Nu, in ieder geval. Het is verbazingwekkend dat het al zo lang speelt, dat de veiligheid van vrouwen ook bij het gedrag en de kleding, en zelfs de sociale status, van vrouwen wordt gelegd, in plaats van bij de daders. De serie is een verhelderende kijk op hoe een moordenaar ongestraft zijn gang kon gaan. Deze true-crime serie is te zien via Netflix.


2 reacties op “TV series die we nu kijken #1”

  1. Oeh fijn lijstje. Ik ben zelf niet verder gekomen dan de eerste vijf minuten van Squid Game, niet mijn ding. Dat dacht ik van tevoren al maar het was zo’n hype dat ik het toch maar wilde proberen. Kijk nu gewoon oud en vertrouwd een scandinavische crime serie (kastanjemanden). En ik volg wekelijks Wie is de mol.

    • Het is niet voor iedereen leuk, Squid Game. Ik wist meteen dat ik het wel wilde zien. De manier waarop het verhaal verteld wordt en de personages hun achtergrondverhaal meekrijgen is gewoon heel knap. Helaas moet je dan ook door de best gewelddadige scenes heen. Ik vind het vooral knap dat ik door één scene van nog geen 5 minuten enorm om een personages ging geven, terwijl deze onmiddelijk daarna uit het spel werden gehaald. Dan ben je als publiek er echt bij betrokken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *