Het lezen voor het slapengaan lukt nog steeds goed. Het zijn maar een paar bladzijde per dag, maar kwaliteit boven kwantiteit, toch? Mijn nog-te-lezen stapel groeit ook niet zo heel hard, want ik heb bijna geen kastruimte meer voor boeken. Wat ik de afgelopen weken gelezen heb bespreek ik hier.

The Body Keeps the Score

Dit boek, over de gevolgen van trauma’s op het menselijk brein, is geen zelfhulpboek. Laat me dat even vooropstellen. Ik ben namelijk niet zo’n fan van zelfhulpboeken, vaak geschreven door mensen die denken een probleem voor zichzelf te hebben opgelost en dat die oplossing dan ook werkt voor anderen. Nee, dit is een boek met een meer wetenschappelijke inslag. Toch is het geen saai en droog leeswerk. Door de persoonlijke anecdotes, ter illustratie van de onderzoeken, blijft het een interessant verhaal.

Trauma is een ruim begrip, waarbij verwonding of beschadiging van het lichaam of de geest wordt bedoelt. In dit boek wordt juist die verbinding tussen lichaam en geest getoond. Iemand die erge dingen heeft meegemaakt heeft daardoor soms last van fysieke problemen. Soms is een nare herinnering zo sterk, dat het lichaam eigenlijk continue in vecht- of vluchtstand staat. Dat is natuurlijk niet goed voor je lichaam, omdat je bloedruk omhoog gaat, je hartslag verandert en ook hormonen allerlei reacties in je lichaam losmaken. Bessel van der Kolk, de auteur, verteld over verschillende methodes die kunnen werken om traumatische herinneringen te verwerken.

Ik denk dat we tegenwoordig te weinig tijd nemen of krijgen om traumatische ervaringen te verwerken. Je moet altijd maar door en vooral geen watje zijn. Uit dit boek blijkt echter wel dat het soms juist heel moeilijk is om door je trauma’s heen te werken. Dat kost tijd, pijn en hard werk zodat je weer normaler kunt leven en voelen. Het is echt een interessant boek en echt iets wat ik zeker een tweede keer ga lezen.

New York 2140

Klimaatverandering is echt. Kim Stanley Robinson (echt een van mijn favo science fiction schrijvers) laat zien hoe New York eruit zou kunnen zien als de zeespiegel stijgt. Het zou voornamelijk onder water staan en er zouden nog mensen kunnen wonen in de hoge gebouwen die boven het water uitsteken. Maar dat is ook niet ideaal, want het water erodeert natuurlijk het gedeelte wat onder water staat. Er vallen dan ook nog wel eens gebouwen om. Woonruimte is dan pas echt schaars, want er is ook geen vaste grond waar nog gebouwd kan worden.

Je leert wel een beetje over hoe de zeespiegelstijging andere landen heeft geraakt. Er zijn drijvende steden: een beetje als gigantische schepen die doelloos de zeeën overzwerven. Maar de nadruk ligt natuurlijk wel op New York. Ik ken New York verder niet, maar er worden specifieke wijken en straten genoemd, wat aangeeft dat het water geen onderscheid maakte in rijkere of armere buurten. Maar je proeft wel door het hele verhaal heen dat ook na deze ramp de kloof tussen arm en rijk er is. En op een of andere manier is het de rijkeren weer gelukt om toch nog rijker te worden en te blijven. Ondanks een magere economie.

Ik ben nog niet helemaal klaar met dit boek. Het ligt nog op mijn nachtkastje. Maar ik wacht nog op het moment waaruit blijkt dat Nederlands New York gaan helpen. Want dat moet, natuurlijk. Nederland heeft nog nooit de strijd met het water verloren en heeft enorm veel kennis op dat gebied. … Nee, ik denk niet echt dat ik dat in dit boek ga terugvinden. Maar het doet me wel denken aan het feit dat ook Amsterdam en een groot deel van het rijkste gedeelte van Nederland onder water komt te liggen in zo’n situatie. En ik woon dan wel op de 6de verdieping, maar of dat hoog genoeg is?

En op mijn TBR stapeltje heb ik nog de volgende boeken liggen (ik denk dat ik toch maar wat nieuwe boeken mag kopen):

• The Book of Dust – Philip Pullman (en hier ben ik al in begonnen!)
• Warbreaker – Brandon Sanderson
• Intrigues – Mercedes Lackey (maar dit is deel 2 in een serie!)
• How to build a girl – Caitlin Moran
• Omnibus van Sheri S. Tepper