Eerder gaf ik al aan dat De Sims 4 nou niet bepaald mijn favoriete Sims-game is. Dat was in 2016 en hoewel ik het spel nooit gede-installeerd heb, speel ik het zeker niet zo vaak als Sims 2 of zelfs 3. Maar dan zit je zonder internet en verveel je je. Toen ben ik toch maar weer eens gaan spelen met dit virtuele poppenhuis.

Sims zijn soms saai

The Sims is een virtueel poppenhuis, maar dan met poppetjes die zelf ook wel eens een beslissing nemen. Ze hebben ook hun ‘eigen wensen’, waar je wel of niet aan kunt voldoen. En dan zit er nog een stuk complete willekeur in van zaken die gebeuren zonder dat je er grip op hebt. Dat zou het spel leuk en interactief maken. Of bloedirritant.

Ik speel het spel standaard op de hoogste snelheid. Want het is ronduit saai om je sims de dagelijkse rituelen te zien doen (opstaan, douchen, ontbijten) voor ze naar hun werk afreizen. Het is niet moeilijk om de klusjes die ze moeten doen op een rij aan te vinken en dan achterover te leunen. Nu ik dit zo schrijf weet ik ook weer wat er zo ontzettend saai aan is. Je sims komen op deze manier nooit echt tot leven.

Onverwachte gebeurtenissen

Er zitten dus wel onverwachte gebeurtenissen in het spel verwerkt. Als je sim zelf een elektrisch apparaat repareert, dan kan het misgaan en dan kunnen ze er zelfs aan doodgaan! En dat gebeurde nou net bij een sim die ik al tot een bepaalde stap in zijn carriére had laten behalen. Daar ging mijn harde, maar saaie, werk! Lag-ie daar ineens op de grond! Maar het blijft een spelletje en er is dus een optie om dode sims weer tot leven te wekken. Meerdere opties, zelfs, maar ik ging voor de makkelijkste.

De sim was een geest geworden en niet meer aan het huishouden gebonden. Mijn optie was om de sim verliefd te laten worden en dan te laten trouwen met een andere sim. Op die manier kon hij weer in het huishouden worden opgenomen én werd hij weer een speelbare sim. Nu was hij nog een geest die af en toe kwam spoken, maar ik had geen controle over hem.

Verleid het spook!

Oh, zij vond hem wel aantrekkelijk, met z’n bril en zijn saaie vest. Het leek ook wel makkelijk: hij leek alleen geintereseerd in haar persoonlijkheid. Het was wat lastig om echt romantische dingen te doen met een spook, maar hun liefde was sterker dan de dood!

En toen het dan eindelijk zover was dat hij haar in zijn doorzichtige armen sloot, en zij het nu toch wel jammer vond dat hij geen lichaam had, trok hij bij haar in huis. In hun achtertuin stond een magische wensput en na een flinke som geld in de put te hebben gegooid, sprak hij zijn wens uit. Hij wilde zijn bruid beminnen.

En zo simpel kan het zijn. De geest veranderde weer in een lichamelijke sim die zijn carriére weer kon oppakken. Helaas was hij wel al zijn promoties kwijt, maar hij had nog wel alle vaardigheden die hij nodig had om snel weer op te klimmen. Eind goed, al goed. Het tot leven brengen van een dode sim met de wensput duurt ongeveer een uur tot anderhalf uur in speeltijd.

Sims spelen met een doel

Dit was wel een stuk leuker dan de takenlijstjes afvinken, maar je moet als speler net iets te veel de touwtjes in handen hebben. Het zou leuker zijn als de geesten zelf bepalen of ze wel of niet weer sims willen worden, of dat ze juist liever blijven spoken. Het doden van sims door ongelukjes is ook weer te willekeurig. De balans tussen controle over alles en rotte pech is gewoon zoek.

Nu we weer internet hebben denk ik dat ik minder Sims ga spelen. Ik heb tenslotte andere spellen die ik nu kan spelen. De tijd die je kwijt bent om een klein stukje verder te komen in De Sims 4 geef ik liever aan iets anders. Maar ik blijf het toch proberen: de manier te vinden om dit spel weer net zo leuk te vinden als Sims 2. Dus wie weet volgt er binnenkort nog een blogpost over Sims 4!