Watch this: The Good Place

The Good place illustration

We zijn altijd op zoek naar leuke series van net onder de 30 minuten. The Good Place is daar een goed voorbeeld van. Het is een comedy serie, niet echt een sitcom, met ook nog eens intrigerende filosofische stellingen. Filosofie was één van mijn eindexamenvakken op de middelbare school en deze serie is een stuk leuker. Hoe kan dat? En waarom raad ik je aan deze serie te proberen?

Filosofie is niet saai

Er wordt vaak moeilijk gedaan over filosofie of het wordt weggewuifd als een flodderig vak. Er zijn namelijk weinig ‘vaste’ onderwerpen en waarden, waarbij je zoals bij andere vakken een houvast hebt. Filosofie is wijsbegeerte: het streven naar wijsheid en kennis, het zoeken naar de aard der dingen. Aan de ene kant is dat denk ik iets wat elk mens op eigen manier doet. Je wilt altijd zoeken naar de ‘meaning of life’, wat voor jou de reden is om te leven zoals je leeft – of zoeken naar de manier waarop je het liefst zou willen leven. Dat is niet saai, maar juist heel alledaags.

The Good Place laat zien dat filosofische vragen ook heel grappig kunnen zijn. Omdat filosofische problemen zo alledaags zijn, is de herkenbaarheid van de situaties in de tv serie best groot. Het is heel knap om daar dan ook nog echt leuke situaties van te maken met personages die je uiteindelijk ook echt gaat waarderen.

The Good Place is overal – mini-spoilers –

We beginnen in de serie met de melding dat de hoofdpersonen dood zijn en in de after life zijn aangekomen. In dit hemelse oord krijgt iedereen alles wat zijn hartje begeerd: een mooi huis om in te wonen, ingericht naar je persoonlijke smaak en je wordt voorgesteld aan je soulmate. En nu op naar een eeuwigheid geluk! Toch?

Alleen, Eleanor is er niet zeker van of ze hier wel thuishoort. Ze denkt dat er een persoonsverwisseling is geweest. Haar huis hangt vol met vrolijke clownsportretten en ze houdt niet van clowns. Haar soulmate is Chidi, een filosofie-professor die nooit een keuze kan maken. En als ze eerlijk terugkijkt op haar leven, dan weet ze dat ze op geen enkele manier geleefd heeft die zou kunnen leiden tot een plekje on deze goede plek. Als ze haar medebewoners leert kennen, begint bij haar te dagen dat er misschien iets niet helemaal goed is gegaan. Maar het alternatief is: The Bad Place, de plek waar alle ‘slechte’ mensen naar toe gaan. Die bestaat ook en daar worden de zielen min of meer gemarteld.

Een nieuw uitgangspunt per seizoen

Het eerste seizoen gaat vooral over dat het voor de vier overledenen vooral heel moeilijk is om verborgen te houden dat er mensen in The Good Place zijn die daar niet thuishoren. Chidi probeert het morele deel van Eleanor op te voeden door haar verschillende filosofische vraagstukken voor te leggen. Het uitleggen van theorieën over wat het betekent om een goed persoon te zijn zou heel saai kunnen zijn. Maar elke aflevering richt zich ook op de komische kant van het vraagstuk van dat moment. En Eleanor is ook niet echt een brave student.

Het zou saai worden als dat het enige uitgangspunt was. Daarom is het zo leuk dat elk nieuw seizoen de bekende wereld op zijn kop zet. Dat ga ik niet spoileren want het is te leuk om dat zelf te ontdekken. Wat ik erg fijn vind aan deze serie is dat er ook echt een einde is. Het verhaal wordt niet snel afgemaakt, maar alle personages maken een verandering door en het einde van hun verhaal klopt gewoon. Dus als je aan deze serie begint dan weet je dat het mooi eindigt.

Lang verhaal kort: The Good Place is een komische serie, die geen echte sitcom is en meer diepgang heeft als je daar zin in hebt. Maar er zit voldoende luchtigheid in om ook gewoon lekker onderuit te zakken en het over je heen te laten komen.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *