Ash vs Evil Dead is een komische, over-the-top horrorserie gebaseerd op de films met Bruce Campbell. En het is komisch. Maar het is ook echt het type horror dat zo uitvergroot is en zo, zeg maar, smerig, dat je er wel een beetje van moet houden. Of … kun je deze serie ook zien als je eigenlijk niet van horror houdt?

De films

De serie volgt 30 jaar na de laatste film over Ash, de hoofdpersoon uit de serie. De eerste film, The Evil Dead, is uit 1981. In deze film komt Ash voor het eerst de deadites tegen: een soort zombies van het meest kwade type. Echt. Ze zijn tot niet-leven gewekt door het boek de Necronomicom, het boek van de doden. Ash heeft daar nogal wat trauma’s aan overgehouden, zoals je kunt begrijpen. Zeker omdat hij in het derde deel, Army of Darkness (1992), ook nog eens terug in de tijd werd gegooid om in 1300 tegen monsters te vechten. Ja, Ash is een man met een midlife crisis en een bizar verleden.

Alles wat je over Ash moet weten, kom je in de serie tegen. Hoewel hij een echte loner is, die redelijk asociaal is en liever geen mensen om zich heen heeft, pikt hij al snel twee jongere helpers op die ongewild mee worden gesleept in het gevecht tegen de evil dead-zombies. Pablo is een jonge misschien wat onschuldige jongen en Kelly is een jonge dame die van schuchter naar compleet kick-ass veranderd als ze alles lijkt te verliezen. Met z’n drietjes gaan ze op pad of op de vlucht; het is maar hoe je het ziet.

Ash vs Evil Dead: bloederig?

De serie is bloederig: elke aflevering wordt iemand wel overgoten met een emmer bloed. Aan de ene kant dus niet voor iedereen een fijne serie, maar het is zo smerig dat het daardoor ook weer erg onrealistisch en grappig wordt. Hoewel er de normale horror-schrikmomenten in zitten, wordt alles gerelativeerd door de humor. Tel daarbij op dat er een leuke soundtrack met hits uit de jaren 70 en 80 onderzit en je hebt een serie die een grote groep mensen best wel aanspreekt. de serie werd na 3 seizoenen gecanceled. Aan de ene kant omdat de kijkcijfers te laag waren, maar ook omdat de acteur die Ash speelt het eigenlijk wel mooi vond, op zijn leeftijd. De serie heeft op IMDB een hoge waardering (8.4) en er is een grote schare fans.

Ash is geen personage waar je meteen een verbinding mee voelt. Hij is eigenlijk een grote jerk, die is blijven hangen in zijn jongere jaren. Je leert hem kennen en daardoor zou je toch met hem moeten gaan meeleven. Dat gebeurt vooral doordat hij die jonge mensen om zich heen heeft. Daardoor moet Ash wel tonen dat hij nog een beetje medemenselijkheid heeft. En je krijgt begrip voor alle shit die hij heeft meegemaakt, hoe over de top en overdreven dat ook is. Maar als je zoekt naar een serie waarin de personages squeaky clean en aardig zijn, dan is dit inderdaad niks.

Humor en SFX

Er is weinig verhaal in de serie, maar de humor en de special effects zijn de beste kant van Ash vs Evil Dead. Elke aflevering draait om hetzelfde thema: Ash en zijn team komen kwade geesten of ondoden tegen en moeten zien te overleven. Maar hoe ze dat doen, daar zit de humor in. Soms is het in een kleine setting en soms is het een compleet slagveld. Zijn de special effects goed? Hmmm, neuh en jahh. Wanneer Ash het hoofd van een deadite afzaagt en het hoofd en het lichaam (in slowmotion) op de grond vallen, is het duidelijk dat dit niet echt is. Zelfs het bloed is duidelijk niet echt. Maar de stunts en de choreografie zijn wel echt en eigenlijk heel mooi.

Maar het blijft een serie waarin spanning, horror, suspense en shocks samenkomen. Het is geen kinderserie en het moet wel je ding zijn. Ik vond het in ieder geval erg amusant. Groovy, zoals Ash zegt.