Het is niet iets wat ik aan de grote klok heb gehangen, maar ik ben tot zo’n 6 jaar geleden aardig zwaar geweest. Daar had ik geen last van en ik kon prima doen wat ik wilde. Maar naarmate ik ouder werd verloor ik, zoals normaal is, meer spierkracht. En dus stapte ik op een dag een sportschool binnen om de spierkracht van mijn jeugd terug te halen. En daar kwam als bijzaak bij dat ik ook gewicht zou gaan verliezen. Dat betekende ook dat ik anders zou gaan eten, om zowel mijn spieropbouw te helpen als mijn gewicht naar beneden te krijgen. Mijn eetpatroon is dus beter aangepast op mijn lengte en leeftijd.
Meer of minder
Voor mijn gozer was het juist van belang dat hij zijn eetpatroon niet hoefde te veranderen naar mijn bescheiden maaltijden. Als lange man verbruikt hij nou eenmaal meer energie (en calorieën) dan ik als ukkie van een dame. Waar we eerst vaak dezelfde porties aten, begon ik langzaam aan ongeveer een derde minder te eten. Oftewel: hij eet ongeveer een derde meer per dag. Misschien zelfs wel meer. Hoewel het misschien soms lijkt alsof ik net zo veel eet, omdat ik veel calorie-arme dingen eet en hij juist calorie-rijk. Voor zijn doel om meer spieren op te bouwen moest hij namelijk vaak meer eten om de energie in te kunnen zetten bij het sporten. Dat is best lastig, als je allebei zo’n ander eetpatroon nodig hebt.
Calorieën tellen heeft tegenwoordig een negatieve connotatie. Maar voor ons werkte dat heel goed. Op een of andere manier denken de critici van deze methode dat het betekent dat je jezelf straft door niet alles te eten wat je lekker vind en waar je trek in hebt. Maar vaak zijn de dingen waar ik in ieder geval trek in heb gewoon niet gezond voor mij. Ik laat mijn hond ook geen boterkoek eten, hoe lekker hij dat ook vindt. Het is niet goed voor hem, maar hij zou het vast wel elke dag willen eten. Ik merk dat als ik meer groente eet en water drink, dat ik me lichamelijk gewoon beter voel. Het vult beter en ik krijg meer energie dan van veel vette en zoete hap. Dat betekent niet dat ik geen koekjes of chocola eet, maar dat ik daar meer van geniet als uitzondering.
Wel of geen honger
Er komt nog een probleem om de hoek kijken bij ons. Ik kan echt altijd alles eten: altijd. Ik eet als ik honger heb en ook als ik geen honger heb. Ik kan zelfs eten als ik eigenlijk vol zit. Dat is geen probleem als ik tomaatjes eet of komkommer. Het is wel een probleem als ik een extra appeltaartpunt neem als ik al drie maaltijden en 3 tussendoortjes gehad heb. Maar mijn gozer kan dus niet eten als hij vol zit. Hij eet langzamer en vaker dan ik. Gelukkig kan ik prima eten laten staan, anders zou ik steeds zijn hapjes en restjes op eten.
Het is dus lastig: allebei een ander eetpatroon en allebei blijkbaar een ander maag-volume. Ik was niet van plan twee maaltijden te koken, dus ik maak in principe gezonde en lekkere dingen, waarvan ik een derde minder eet. En ik zorg dat mijn gozer extraatjes tussendoor heeft: bijvoorbeeld omdat we restjes overhebben die de dag er na als tussendoortje door hem worden opgegeten. Mijn tussendoortjes zijn dingen als een stuk komkommer of tomaatjes, of een halve paprika met wat olijven. En natuurlijk snoepen wij ‘s avonds een stukje chocola van 85% puur. En met een stukje bedoel ik dan 10 gram, geen hele reep. En eerlijk: ik heb geen honger als ik zo eet. En voor mijn gozer is veel kleine snacks en maaltijden op een dag een methode om wel genoeg te eten.
Zaterdag: pizzadag!
Echt waar: elke zaterdag eten we pizza. Niet besteld bij de pizzeria, maar zelf-gemaakt. We gebruiken een groentebodem, een beetje tomatensaus (of pesto, dat werkt ook), dan kipfilet, 30+ kaas, champignons, ui, paprika en bovenop mozzerella. Hij eet de hele pizza zo op en ik hou een derde over. En dat is de enige keer dat ik een restje over heb voor mezelf. Zondagochtend eet ik kouwe pizza en ik vind het heerlijk. Lekker, zoals toen ik student was.
Ik merk wel dat ik de laaste tijd anders eet, omdat ik nu minder vet heb en wel aan spieropbouw doe. Een heel enkele keer eet ik bijvoorbeeld wel de hele pizza op omdat ik écht nog honger heb. Of ik eet een tweede stukje chocola, of een pindakaas bij mijn appel. Of we delen een cheesecake bij de koffie. Waarbij ik écht de helft eet, want hey: cheesecake! Maar het blijft een balans voor mijzelf en mijn gozer. Zodra ik meer eet dan hij eet, weet ik dat één van ons een beetje fout zit. En nee, dat is niet altijd mijn fout. Tenzij het mijn derde stuk chocola is.
6 reacties op “Koken: de een eet meer dan de ander”
Precies dat wat jij zegt heb ik ook. Ik kan altijd eten, zelfs als ik vol zit. Maar het is idd ervoor zorgen om niet toe te geven als je weet dat je al 3 maaltijden op hebt en evt een tussendoortje. Ik eet zelf altijd 2 keer warm op een dag, met ‘s middags vaak iets van pasta of rijst met een hele lading aan groenten en meestal wat peulvruchten voor de benodigde eiwitten. ‘s Avonds eigenlijk altijd aardappels met groenten, want de man houdt van zijn prakkie 🙂 Tussendoor neem ik graag 2 mandarijnen en soms een koekje met chocola en de laatste tijd ook weer komkommer. Maar als ik mij aan mijn goede grote maaltijden houd, dan heb ik niet veel behoefte aan tussendoortjes. Chips is wel iets wat ik graag lust, dus dat probeer ik wel 1 keer in de week te eten. Ik moet wel zorgen dat ik van het minder goede lekkere eten niet teveel op voorraad heb staan, want dat wat in huis staat gaat bijna altijd wel op in dat geval, ik ken mijzelf 🙂 Leuk dat je hierover schrijft.
Het is heel belangrijk dat je ook eet wat je echt niet kunt missen! Ik zou echt gek worden als ik maar 1x in de maand een stukje chocola zou mogen. Dus kies ik er liever voor om van een bescheiden stukje te genieten dat ik dan elke dag kan eten!
Chips is iets wat ik minder mis … maar als er een zak in huis is, moet die open en dan ook op. Dus dat haal ik dan weer niet in huis als het niet hoeft 🙂 Het is inderdaad erg persoonlijk, aan je eigen voorkeuren!
Zo herkenbaar wat je schrijft over altijd kunnen eten. Dat had ik dus ook voordat ik de medicatie ging gebruiken. Snapte nooit waar het vandaan kwam maar daar ben ik nu dus wel een beetje achter en ik moet zeggen dat het heel veel rust geeft dat ik het nu niet meer heb. Had nooit bedacht dat het zou kunnen maar ben zo blij nu met de verandering.
Het is ook niet zo raar dat we normaal vinden wat we zelf ervaren: als je nooit vol zit, dan weet je dus niet dat dat uberhaupt kan! Mijn gozer zit echt heel snel vol, maar dat is vergeleken bij mij. Misschien zit hij dichtbij gemiddeld en ik niet. Maar zijn lichaamsbouw is ook anders, dus natuurlijk heeft hij een andere energiebehoefte dan ik. Maar kom daar maar eens achter.
Elk mens is anders, elk lijf is anders en iedereen heeft was anders nodig. En ik vind eigenlijk dat we daarin over niemand horen te oordelen als je de hoe/wat/waarom niet weet.
Precies, het gaat ook niet om oordelen, maar om wat gezond is voor iedereen als individu. Het is dus ook niet raar om meer of minder te eten dan een ander ‘normaal’ vindt, als het maar klopt met wat je nodig hebt.