Mijn onderneming groeit. Ik ben dus ondernemer en dat bevalt me prima. Na jaren in loondienst te zijn geweest heb ik nu de vrijheid om te doen waar ik goed in ben én waar ik gelukkiger van wordt. Het is heerlijk om te beseffen dat men daar ook een vergoeding tegenover zet. Dat voelt veel directer dan welk loon ik ook ooit ontvangen heb. Er zijn natuurlijk wel overeenkomsten met loondienst en er zijn ook minder leuke kanten aan het ondernemen. Maar over het algemeen ben ik er eigenlijk heel blij mee.

Hard werken

Ik begon op mijn 14de met mijn allereerste vakantiebaantje via een uitzendbureau. In de zomervakantie werkte ik maar liefst 4 hele weken bij een verzekeraar. Alles was leuk: het in- en uitklokken, eten in de kantine, werken met de computer. Spannend! Mijn taken waren vrij eenvoudig en ik hoefde natuurlijk geen klanten of collega’s aan de telefoon te woord staan. Ik denk dat ik wel hard werkte aan de dingen die ik moest doen. Er was geen ‘internet’ om me af te leiden en er was een stroom aan werk wat ik kon afhandelen.

Ik werkte elke vakantie sinds mijn veertiende. En daarna ruim een jaar voltijds 40-uur, voor ik me weer op mijn studie richtte. Naast mijn studie had ik natuurlijk een bijbaantje, en daarna rolde ik vrij snel in een andere baan. Toch had ik na mijn studie heel even het idee dat ik misschien wel iets met websites bouwen zou kunnen doen. Maar het was veel makkelijker om gewoon in loondienst te blijven. Dat was prima, want ik werkte al hard. Maar ik dacht dat een eigen bedrijf nog wel veel harder werken zou zijn.

Drie momenten om te beginnen

Dat gevoel van een eigen bedrijf heb ik drie keer gehad. Steeds tussen banen door dacht ik ‘maar zou dat niet beter en leuker zijn’? En iedere keer liet ik me weer verleiden om in loondienst te gaan of te blijven. Maar toen mijn vader zieker werd en ik geen zin meer had om dat te combineren met een baan, heb ik de knoop doorgehakt en ben ik gewoon maar begonnen. Niet helemaal onvoorbereid, want ik had al drie keer eerder een ondernemingsplan gemaakt en de mogelijkheden bekeken. Maar toch was het een grote stap.

Het eerste jaar is ook vrij kalm voorbijgegaan. Ik verloor mijn vader ook in die tijd, er was een pandemie – weet je nog wel? – en ik had me al voorgenomen om toch maar weer in loondienst te gaan. Maar toen ik eenmaal weer een kantoor binnenstapte, begonnen er dingen te rollen voor mijn bedrijf. Toen heb ik echt een keuze gemaakt om er 100% voor te gaan en daar ben ik achteraf erg blij mee. Ik heb geen deeltijd-onderneming gehad. En daardoor had ik gek genoeg juist tijd over.

Werken en ondernemen

Er is een verschil tussen werken en ondernemen, weet ik nu. Bij werken ga je aan de slag met de taken die je worden toebedeeld of, als je geluk hebt, waar je om gevraagd hebt. Dat is pittig als je dat volgens de regels en verwachtingen van een ‘baas’ moet afleveren en die regels niet altijd duidelijk worden gecommuniceerd. Ik ben nou eenmaal niet van het gedachtenlezen. Nu ik onderneem kies ik hoe ik een opdracht aanpak, wat daarvoor belangrijk is en welke prioriteiten ik stel in overleg met de opdrachtgever of klant. Ik heb er zo veel meer controle over.

Het is hard werken en er komen meer dingen bij kijken dan alleen webdesign en coderen in JavaScript. Maar laten dat nou juist de extra dingen zijn die ik altijd al regelde. Het mooiste is dus dat ik er iets ‘extra’ bij heb waar ik veel blijer van wordt. Had ik eerder moeten beginnen met mijn eigen onderneming? Misschien, maar ik heb in loondienst veel geleerd over wat ik wel en niet prettig vind en wat mijn sterke en zwakke punten zijn. En aangezien je het verleden toch niet kunt veranderen, ga ik er gewoon vanuit dat het wel goed is geweest. Ik ben blij met waar ik nu sta en daar is ook veel voor te zeggen.