Hoewel ik PC al een paar keer voorbij heb laten komen in mijn Dae Speelt serie, heb ik er nog geen aparte review van gemaakt. Bij deze zet ik dat even recht. Naast Rollercoaster Tycoon en Parkitect is dit alweer een simulaue-spel om een pretpark te beheren. De drie spellen zijn alledrie anders, waardoor ik ze alledrie naast elkaar speel. Best grappig dat je er zo veel verschillende kanten mee uit kan.

De bezoekers

In Planet Coaster vind ik de bezoekers het leukst. Je ziet vriendegroepjes, gezinnetjes, tieners, opa en oma; het is erg gevarieerd. Elke bezoeker heeft, zoals in alle pretpark sims, een eigen voorkeur voor bijvoorbeeld spannende achtbaanritjes, of juist de rustige draaimolen. Je taak is om voor zoveel mogelijk type bezoekers iets aan te bieden. Of je probeert je te richten op een bepaalde doelgroep en dan stem je je park daar op af.

De aankleding van het park is leuk om te doen. Er zijn verschillende thema’s om uit te kiezen of te combineren. Wat je kiest maakt niet zoveel uit. Als bij een wachtrij van een achtbaan maar veel decoratieve objecten staan, zijn mensen al snel blij. Ook als het een bij elkaar geraapt zooitje is. Het spel heeft geen esthetische waardering voor mooi geplaatste rozenstruikjes. Dus ook als je een beetje deco-beet bent (dat je niet goed kan decoreren), kun je dit spel winnen. Want ja: er zijn wel win-condities.

Winnen of verliezen

Er zijn scenerios in verschillende moeilijkheidsgradaties. Hier krijgt de speler een set van condities waaraan het park moet voldoen om te winnen. Bijvoorbeeld dat er een achtbaan gebouwd moet zijn of een bepaalde winst gemaakt moet worden. Na een paar keer proberen lukt het vaak wel, als je maar weet dat je soms een lening kunt afsluiten of een marketingcampagne kan starten om dat doel te halen. Wanneer je wint, speel je nieuwe en moeilijkere scenarios vrij.

Er is echter ook een ‘sandbox’-modus. Hierbij kun je onbeperkt en vrij bouwen, zonder dat je op je budget hoeft te letten. Het is verleidelijk om hiermee te beginnen. Maar de uitdaging ligt meer bij het spelen van de scenarios. De sandbox is wel handig om bijvoorbeeld te experimenteren met het bouwen. Je kunt alle bouwsels namelijk opslaan als ‘bouwplan’, om te her-gebruiken in scenarios. Zo kun je ongelimiteerd bouwen, verplaatsen en herbouwen tot je de perfecte achtbaan hebt, of de perfecte milkshake-shop.

Achtbanen bouwen is moeilijk

Het vervelende van Planet Coaster is dat het moeilijk is om achtbanen te bouwen. In tegenstelling tot Rollercoaster Tycoon, en ook Parkitect, is Planet Coaster niet gebruiksvriendelijk ontworpen. Elk onderdeel van de achtbaan is te customizen: langer, korter, scherpe bocht of juist ruime bocht. En dat maakt het juist zo moeilijk om een goede baan te bouwen. Gelukkig zijn er van elke achtbaan wel een of twee voorgebouwde versies, die je zo kunt neerzetten. Je kunt ook achtbanen downloaden van andere spelers.

Als je het bouwen wel onder de knie hebt, kun je allerlei bouwsels zelf delen online. Dat kan heel leuk zijn, als je meer van het bouwen houdt dan van het spelen. Je maakt andere spelers (zoals mij) er echt gelukkig mee. Voor andere spelers, zoals ik, is het management gedeelte van het spel leuk. Hoe hou je je gasten en je personeel happy? Gaat de prijs van een kaartje omhoog, of doen we de hamburgers eens in de aanbieding? Dit alles, en de beslissingen over de marketing, het ontwikkelen van nieuwe ritjes: dat vind ik zelf best leuk.

En als ik dan eindelijk wel eens een achtbaan zelf gebouwd heb, dan stap ik er ook graag zelf in. Zoals bij de anders sims, kun je namelijk meerijden. De camera toont dan wat je ziet als je bijvoorbeeld voor in het karretje zit. Of hoe het er uit ziet aan de zijkant. Planet Coaster doet dat wel een stuk beter dan de andere sims. Daarom blijf ik ook proberen om zelf rollercoasters te bouwen. Er is niks leukers dan virtueel in een achtbaan rijden.

Behalve dan écht in een achtbaan stappen.