Een last-minute post doe ik niet vaak expres. Soms schrijf ik een blogpost de avond van te voren, omdat ik gewoon geen tijd had om het eerder te doen. Echt, ik plan weken van te voren, zodat ik rustig kan schrijven. Maar vandaag (gisteren) en morgen (vandaag) wordt het extreem warm – voor Nederlandse begrippen, zegt men. Maar ik zeg: voor menselijk begrip. Want het is niet normaal dat het ergens op aarde 40 graden kan zijn. Daar gaan mensen namelijk dood aan. Ja, niet iedereen, maar je kan er ook gewoon ziek van worden. Dus het is niet normaal. Wat andere mensen ook zeggen. Zie ook de lijst met gemiddelde temperaturen.

Lekker zomers weer

Laten we eerst eens bepalen wat echt lekker zomers weer is. Dan moet je normaal kunnen bewegen, ademen en genieten. Bij tegen de 30 graden gaat je brein al langzamer werken. Dat merk je. Mensen die zeggen daar geen last van te hebben, hebben blijkbaar een paar hersenen die normaal al niet op volle snelheid werken. Of ze zijn echt gemuteerd om op warmere temperaturen redelijk normaal te kunnen functioneren. Maar dat gaat dan alleen nog om je cognitieve vermogen. Buiten werken in een actief beroep heeft weer andere dingen waar je aan moet denken.

Brandwonden van de zon: een verbrande huid. Je kunt je insmeren, maar in de volle zon blijft je huid kwetsbaar. Uitdroging: bij alle beweging gaat je innerlijke motor aan én je innerlijke airco. Om koel te blijven heb je vocht nodig en we zijn geen cacti. Regelmatig drinken en de schaduw opzoeken is noodzakelijk. Bij 30 graden of meer kun je nooi zo produktief zijn als bij bijvoorbeeld 22 graden. Net zo goed als dat je lichaam ook niet optimaal kan functioneren als het -20 graden is. Het is alleen makkelijker om een laag warme kleding toe te voegen. Je kunt niet een laagje huid afstropen om koeler te worden.

We zijn kwetsbaar

Even een omweggetje: heb je die foto’s gezien van het heelal, met alle sterrenstelsels? Voel je je daardoor niet enorm klein en kwetsbaar? Als een miertje in het Amsterdamse Bos – je kunt niet bevatten hoe groot de wereld om je heen is. We zijn ook echt kwetsbaar. We zijn ook slim, als mens. Dat is de reden dat we zo ver gekomen zijn. Maar als er ook maar iets gebeurt, wat in het grote geheel niet meer is dan een kiezeltje dat een mier kan verpletteren, dan zijn wij netzo goed de klos. We kunnen niet overal als een Iron Man doorheen walsen. Nu nog niet, zegt de Science Fiction fan in mij. Geen idee wat voor hulpmiddelen we nog gaan uitvinden om in de toekomst bijvoorbeeld wel door het zuurstofvrije heelaal te reizen in een dun-omhuld vehikel.

Het is dus heel normaal om bij extreem weer extra goed voor jezelf te zorgen en voor anderen die kwetsbaar zijn. Ontbijt bijvoorbeeld met yogurt-ijs, om de dag gekoeld te beginnen. Let even op je buren en breng desnoods een waterijsje langs als je het idee hebt dat een oudere buur het moeilijk heeft. (Dat ijsje is een mooie ‘ice-breaker’ om niet al te nadrukkelijk te checken hoe het gaat.) Zorg dat er een redelijk koel plekje is voor je huisdier. Slaap op het balkon of in de tuin! Het lijkt me ook mooi als iedereen die zegt geen last te hebben van de hitte, dat die mensen dan ook de verantwoordelijkheid nemen om op te letten op mensen die er duidelijk wel ziek van kunnen worden.

Soms is het geen vakantie

In Italië, in Berlijn en in Zurich hadden we een vakantie geboekt en nét in een onverwachte hittegolf. In 2006 werkte ik in Nederland tijdens die opeenvolgende hittegolven. En laat me je vertellen: in Nederland had ik echt last van de warmte. Dat is ook logisch. In Italië gingen we musea binnen met airco. In Zurich kozen we op de warmste dag ook voor een museum binnen, waar het lekker koel was. En in Berlijn deden we gewoon niet erg veel, want we hadden helaas ook geen fijne airco op de kamer. Op het kantoor waar ik werkte was het te warm, alles plakte en ik voelde me beroerd. Want ik kon natuurlijk niet gewoon lekker achter mijn beeldschermpje een beetje voor me uitstaren, zoals ik wel deed in dat museum met auto’s waar ik geen interesse in had. Ik was niet helemaal on-produktief, maar het was duidelijk dat mijn hersenen andere dingen belangrijker vonden dan mijn vermogen om berekeningen uit te voeren.

Deze dagen hou ik me dus rustig, ik doe wat goed voelt en ik zorg dat de hond de dag zo goed mogelijk doorkomt. We beginnen de dag vroeger, gaan na de lunch het iets rustiger aan doen en de hond gaat kort naar buiten en niet in de warmste periode tussen 12 en 4 uur. Het is geen vakantie voor ons, maar we passen ons aan waar het mogelijk is. Het is geen ramp als we twee of drie dagen iets minder produktief zijn dan normaal. En als het me echt te warm wordt in ons thuiskantoor, ga ik gewoon lekker even naar de supermarkt en dan vind je me wel op de koel-afdeling.